- Człowiek sam jest ślepy. Musi mieć wokół siebie lustra albo inne oczy. Kocha - to znaczy przygląda się sobie.
- Męczennicy religii niszczonych nie bywają kanonizowani.
- Wojna czyni przestępców, których wiesza się w czasie pokoju.
- Nie każda przewrotka jest od razu upadkiem.
- Posługiwać się cierpieniem w miarę łagodnie jak protezą bez fałszywego wstydu ale także niepotrzebnej pychy.
- Ignorancja ma skrzydła orła i wzrok sowy.
- Kobiety śmieją się, kiedy mogą i płaczą, kiedy chcą.
- Naród, który traci pamięć, traci sumienie.
- Należy zgodzić się pochylić łagodnie głowę nie załamywać rąk posługiwać się cierpieniem w miarę łagodnie jak protezą bez fałszywego wstydu ale także bez niepotrzebnej pychy
- Wychowanie będzie tyranią, jeśli nie prowadzi do wolności.
- Ocalałeś nie po to aby żyć masz mało czasu trzeba dać świadectwo [...] Bądź wierny Idź.
- Nadzieja jest chlebem biednego.
- Żadna na świecie kobieta nie zdoła się oprzeć człowiekowi, którego prawdziwie kocha.
- Mówienie bez myślenia to jak strzelanie bez celowania.
- Życie bez przyjaciela jest śmiercią bez świadka.
Modlitwa Pana Cogito - Podróżnika
Panie
dziękuję Ci że stworzyłeś świat piękny i bardzo różny
a także za to że pozwoliłeś mi w niewyczerpanej dobroci Twojej być
w miejscach które nie były miejscami mojej codziennej udręki
i
- że nocą w Tarkwini leżałem na placu przy studni i spiż
rozkołysany obwieszczał z wieży Twój gniew lub wybaczenie
a mały osioł na wyspie Korkyra śpiewał mi ze swoich
niepojętych miechów płuc melancholię krajobrazu
i w brzydkim mieście Manchester odkryłem ludzi dobrych
i rozumnych
natura powtarzała swoje mądre tautologie: las był lasem morze
morzem skała skałą
gwiazdy krążyły i było jak być powinno - Jovis omnia plena
- wybacz - że myślałem tylko o sobie gdy życie innych okrutnie
nieodwracalne krążyło wokół mnie jak wielki astrologiczny zegar
u świętego Piotra w Beauvais.
że byłem leniwy roztargniony zbyt ostrożny w labiryntach
i grotach a także wybacz że nie walczyłem jak lord Byron
o szczęście ludów podbitych i oglądałem tylko wschody
księżyca i muzea
- dziękuję Ci że dzieła stworzone ku chwale Twojej udzieliły mi
cząstki swojej tajemnicy i w wielkiej zarozumiałości pomyślałem
że Duccio van Eyck Bellini malowali także dla mnie
a także Akropol którego nigdy nie zrozumiałem do końca
cierpliwie odkrywał przede mną okaleczone ciało
- proszę Cię żebyś wynagrodził siwego staruszka który nie
proszony przyniósł mi owoce ze swego ogrodu na spalonej
słońcem ojczystej wyspie syna Laertesa
a także Miss Helen z mglistej wysepki Mull na Hebrydach za to
że przyjęła mnie po grecku i prosiła żeby w nocy zostawić
w oknie wychodzącym na Holy Iona zapaloną lampę aby światła
ziemi pozdrawiały się
a także tych wszystkich którzy wskazywali mi drogę i mówili
kato kyrie kato
i żebyś miał w swej opiece Mamę ze Spoleto Spiridiona z Paxos
dobrego studenta z Berlina który wybawił mnie z opresji
a potem nieoczekiwanie spotkany w Arizonie wiózł mnie
do Wielkiego Kanionu który jest jak sto tysięcy katedr
zwróconych głową w dół
- pozwól o Panie abym nie myślał o moich wodnistookich szarych
niemądrych prześladowcach kiedy słońce schodzi w morze
jońskie prawdziwie nieopisane
żebym rozumiał innych ludzi inne języki inne cierpienia
a nade wszystko żebym był pokorny to znaczy ten który pragnie
źródła
dziękuję Ci Panie że stworzyłeś świat piękny i różny
a jeśli jest to Twoje uwodzenie jestem uwiedziony na zawsze
i bez wybaczenia
